Karolina Kubaj

I przytul mnie mocno do siebie. Nie puszczaj. Niech to będzie dotyk, nie miłości, a wyzwolenia od strachu. Od dni i nocy ciemnych. Daj mi światło. Nie puszczaj. Zamknięte oczy i obrona w uścisku twoim. Nic nie będzie już złe, gdy będziesz obok. Nic nie sprawi, że kolana moje będą się pode mną uginać. Złapiesz mnie zawsze. Uratujesz przed myślami, i pokażesz świat. Bez strachu i łez.

ostatni taniec każdy zatańczy swój ostatni taniec powolne ruchy do muzyki rozpaczy namiętność zimna blada twarz przepaść będzie parkietem pogrzebanych nadziei Życie jest pełne miłości, ale dopiero śmierć pokazuje nam, co to znaczy naprawdę kochać.